نویسنده: انیسه«غزنوی» / سایت تعلیم الاسلام

قال الله تعالی: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ {البقره ـ ۱۶۵}
ترجمه: الله تعالی فرموده: بعضی از مردم و معبودانی غیر از الله بر می گزینند که آنها را همانند الله (جل جلاله) دوست می دارد؛ ولی مؤمنان، الله (جل جلاله) را بیشتر دوست دارند.

قال رسول الله (صلی الله علیه وسلم): لا يُؤمِنُ أحدُكم حتى أكونَ أحبَّ إليهِ من والدِه وولدِه والناسِ أجمعينَ. 
{الراوي:أنس بن مالك المحدث:البخاري المصدر:صحيح البخاري}

ترجمه: رسول الله (صلی الله علیه وسلم)) فرمودند: هیچ کدام از شما ایمان (کامل) نمی آورد تا اینکه مرا از پدر و مادر و فرزندانش و سایر مردم بیش تر دوست داشته باشد.

آری محبت با الله (جل جلاله) و رسول او از اساسات و لوازم ایمان است.

محبت ودوستی با الله (جل جلاله) و پیامبر علیه السلام، انگیزه و اساس اعمال نیک در انسان بوده او را وادار می سازد تا در کارهای خیر و اعمال صالحه سبقت جسته بخاطر کسب رضای خالق و مالک و رازق خویش تلاش نماید.

محبت خدواند (جل جلاله) برای بنده، غایه و مقصدی است که صاحبان ایمان علم و درایت زندگی برای آن سعی و تلاش مو ورزند.

سهل بن عبدالله (رضی الله عنه) می گوید: نشانه محبت خدواند (جل جلاله) محبت قران، نشانه محبت قران محبت پیامبر (صلی الله علیه وسلم)، نشانه محبت پیامبر (صلی الله علیه وسلم) محبت سنت و طریقه او ونشانه محبت سنت پیامبر (صلی الله علیه وسلم) دوستی آخرت است.....

حقیقت محبت این است که انسان علاوه بر محبت به محبوبش، آن چه را که محبوبش دوست دارد، دوست داسته باشد و آن چه که محبوبش از آن متنفر است متنفر باشد.

مقتضای محبت این است که دوستدار با محبوب خود مخالفت نکند؛ لهذا به تناسب مخالفتی که با محبوبش می کند، از میزان محبتش به او کاسته می شود.

الله متعال می فرماید: قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ {العمران – ۳۱}
ترجمه: بگو اگر الله را دوست دارید، از من پیروی کنید تا الله شما را دوست بدارد و گناهان تان را ببخشد.

امام ابن کثیر در تفسیر این آیة گفته است« این ایه مبارکه حکم می کند هر کسی که دعوی محبت خدا را نماید، اما به طریقه و راه و روش محمدی پابند نباشد او در دعوی خود کاذب است و ادعای او صحیح و قابل قبول نیست تا اینکه شریعت محمدی و دین نبوی را در همه اقوال و افعالش اطاعت نکند.

محبت بنده با خداوند (جل جلاله) و پیامبرش عبارت از فرمانبرداری و پیروی اوامر انان است، و محبت خدواند با بنده بخشش و مغفرت برای او است.