عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ قَالَ: خَيْرُ بَيْتٍ فِي الْمُسْلِمِينَ بَيْتٌ فِيهِ يَتِيمٌ يُحْسَنُ إِلَيْهِ، وَشَرُّ بَيْتٍ فِي الْمُسْلِمِينَ بَيْتٌ فِيهِ يَتِيمٌ يُسَاءُ إِلَيْهِ. [سنن ابن ماجه۳۶۷۹]
ژباړه: تر ټولو غوره کور هغه دئ، چي په هغه کي يتيم وي او د هغه سره ښه چلند کيږي او تر ټولو بد کور هغه دئ چي په هغه کي يتيم وي او د هغه سره بد چلند کيږي.