درخته یا کښت کرل صدقه ګرځي (الحدیث).
مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَغْرِسُ غَرْسًا أَوْ يَزْرَعُ زَرْعًا فَيَأْكُلُ مِنْهُ طَيْرٌ أَوْ إِنْسَانٌ أَوْ بَهِيمَةٌ إِلاَّ كَانَ لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ. (متفق علیه)
ژباړه: کوم مسلمان چي یوه درخته شنه کوي یا کښت کري او بیا د هغه څخه انسان، مرغه یا حیوان خوراک کوي نو دغه د (مالک) لپاره صدقه ګرځي.