لیکنه: مولوي محمد اکبر/  تععلیم الاسلام ویب پاڼه 

اسان فقهي اصطلاحات 
(درېیمه برخه) 

(ث)

ثقه: پر چا چي په خبرو او کارونو کي باور کېږی(باوري).

ثمن: په پېر او پلور کي دټاکل سوي سامان مقابل نغدي وي کنه پور.

(ج)

جائز: هغه شي چي پخپل ځان کي نه ثواب لري نه ګناه، دې ته مباح هم ویل کېږی.

جاري: روانی اوبه، داسي اوبو ته ویل کېږی چي یو اوبه دوهم واري استعمال نسي یعني ددوهم واري استعمال څخه هغه لومړی اوبه وبهیږی.

جرموق: جرموقیني چي دنجاست او نورو څخه دموزو دساتلو له پاره استعمالېږي.

جزیه: هغه ځانګړي پېسې چي یو مسلمان هیواد ئې دغیر مسلم څخه دهغه دساتني او حفاظت له پاره اخلي.

جسم: هغه شي چي اوږدوالی، پلنوالی او ژوروالی ولري.

جلسه: د دوو سجدو په منځ کي کښینستل.

جمرات: اصلي معني د شګو یا ډبرو ده؛ خو په اصطلاح کي هغه ځایونو ته ویل کېږي چي دحج په موسم کي په شګو یا ډبرو سره ویشتل کېږي.

جواب تحقیقي: هغه دلیل دی چي پر حقیقت ولاړ وي او د دواړو لخوا منل سوی وي.

جواب الزامي: هغه جواب ته ویل کېږي، چي محض  مخالف لوري ته دمنلو وړ وي که دهغه محض استدلال په کوي وي.

جهر: لږ تر لږه په دومره آوازه قرأت کول چي دده پرته بل څوک ئې واوري.

www.taleemulislam.net