لیکنه: مولوي محمد اکبر/  تعلیم الاسلام ویب پاڼه 

اسان فقهي اصطلاحات 
(یوويشتمه برخه)
(ن)

ناشزه: هغه ښځه چي دخپل خاوند نافرمانه وي، دمثال په ډول دهغه داجازې پرته دکوره وزي.

نبیذ:هغه اوبه چي کشمش یا خرما یا کوم بل شي خوږوالی په کښي کي پېدا کړی وي یا دهغه تریووالی ئې ورک کړی وي.

نجاست: مرداري، داسي څه چي دلمانځه دصحت مانع وي، مقدار لږ وي او که ډېر.

نجاست غلیظه: پر کومه مرداري، چي دعلماء اتفاق وي، لکه: غټي او کوچنۍ بولي.

نجاست خفیفه: هغه نجاست چي دعلماء ترمنځ اختلاف وي، دا دواړه تعریفونه دصاحبینو دقول سره سم، لکه: دغوښه خوړونکي کوچني بولي.

نصاب: دیو شي له پاره ټاکل سوې اندازه او معیار، لکه: دزکات نصاب.

نصاری: د حضرت عیسي علیه السلام پېروان.

نفاس: هغه وینه چي دپوره او ناقص ولادت وروسته دښځي د رحم نه را وزي، ډېره موده ئې څلوېښت ورځي ده او کمه موده ئې حد نه لري.

نفقه: هغه اړتیاوي چي ژوند پرې ولاړ وي، یعني خوراک وچښاک، پوښاک، علاج او اوسېدل.

نفل: هغه اعمال چي په شریعت کي مطلوب وي؛ خو فرض او واجب نه وی، لکه: نفل لمونځونه، نفلي روژې او داسي نور.

نکاح: په اصطلاح کي  دنکاح عقد ایجاب وقبول ته وايي.

www.taleemulislam.net