نویسنده:عبدالرحمن انوری / ویب سایت تعلیم الاسلام

نحمدالله سبحانه وتعالی اولاً وآخراً والصلوة والسلام علی نبیه دائماً وسرمداً وعلی آله وصحبه اجمعین ابداً ابداً والحمد لله البدایة والنهایة

توحید نوراست.شرک نار است این شأن امتیازی دین مبین اسلام است که از همه ای ادیان ومذاهب دیگر درباره ای توحید ویکتا پرستی بیشتر سخن گفته است.

توحید فقط به اینکه ذات الله جل جلاله را واحد بدانیم تمام وکامل نمی شود بلکه در کنار آن باید به صفات الله جل جلاله نیز ایمان داشته باشیم وکمال درآنها را فقط وفقط منحصر در ذات الله جل جلاله بدانیم .

دریک سخن توحید مسلمان آن وقت کامل می شود که الله جل جلاله را در ذات وصفات یگانه بداند واز غیراو بیگانه باشد. توحید مهمترین اصل از اصول دین اسلام، بلکه دین ابراهیمی به شمار می آید توحید به معنی یگانه دانستن ویکتا شمردن الله جل جلاله است ونقطه ای مقابل آن شرک به الله جل جلاله قرار دارد که قرآن مجید از آن بعنوان ظلم عظیم وگناه نابخشودنی تعبیر کرده است.

لازم به یاد آوری است که مهم ترین مباحث قرآن کریم که همیشه در باره ای آنها توضيح میدهد توحید،نبوت ،معاد واثبات قضا وقدراست وعلاوه براینها هر مسئله ای دیگری که به میان می آید باز به توحید ویکتا پرستی برمی گردد.

عقیده صحابه رضی الله عنهم: قال علی رضی الله عنه:لو انکشف الحقائق ما ازدت ایماناً. اگرحقائق اخروی برای من منکشف گردد ذره ای به ایمانم اضافه نخواهد شد.

منظورش این است که ایمان آوردن غائبانه ای او به اندازه ای عروج ورفعت دارد که با لاتر از آن متصور نیست لذا اگر قیامت ظاهر هم شود در ایمانش زیادتی صورت نمی پذیرد زیرا ایمانش از قبل کامل بوده است.

یکی از سرداران اسلام وشاگردان مکتب نبوت به نام عبدالله بن حذافه رضی الله عنه به دست رومیان دست گیر شد ونزد شاه روم برده شد در روز محاکمه پادشاه گفت:به شرطی تو ویارانت را آزاد می کنم که برای من سجده بکنید حضرت عبدالله رضی الله عنه جواب داد: تو کی هستی که مجبور باشیم تو را سجده کنیم؟ تو هم از یک نطفه ای پلید پیدا شده ای. حا لا با این پادشاهی موقت ومحدود می خواهی تو را سجده کنیم؟ این امکان ندارد. پادشاه به خشم آمد گفت اگر سجده نکنید دستور می دهم دیگی پر از روغن برآتش بگذارند وآن وقت همه شمارا زنده در روغن چوشان می اندازم عبدالله رضی الله عنه گفت این شهادت است وبرای ما افتخاری با لاتر از شهادت وجود ندارد ما به خوشی پذیرای این معامله هستیم اما بدان که تو را سجده نخواهیم کرد.

پادشاه ظالم دستور داد تا دیگی پر از روغن برآتش بگذارند پس از اینکه روغن به جوش آمد دستور داد یاران عبدالله رضی الله عنه را یکی یکی در آن بیندازند همه آنان سعی می کردند از یک دیگر پیشی گیرند وزود تر به این افتخار نائل شوند حتی خود عبدالله رضی الله عنه خودش را جلو انداخت وگفت من امیر هستم وباید اول بروم چندنفر از دوستان او را به همین وضع در جلو چشمانش شهید کردند واو همچنان برنظر خود باقی بود بالآخره پادشاه از استقامت آنان خسته شد واز شرایطش کاست ودستور داد عبدالله رضی الله عنه وبقیه ای یارانش را آزاد کنند.

هنگامیکه حضرت عبدالله رضی الله عنه ویارانش به مدینه نزدیک شدند حضرت عمررضی الله عنه با تمام صحابه رضی الله عنهم  برای استقبال آنان بیرون آمدند.

عقیده امام اعظم رحمه الله وتوحید  

علامه شامی (رح) در کتاب ردالمحتار باب الحضر والاباحة فصل فی البیع فصل فی التوسل والدعا من الله سبحانه وتعالی عقیده امام اعظم (رح) را چنین بیان می کند (لاینبغی لاحد ان یدعوالله سبحانه وتعالی الابه . ای بذاته واسمائه وصفاته والدعا ء الموذون فیه المأمور به استفید من قوله تعالی( ولله الاسماء الحسنی فادعوه بها)(الاعراف 180) یعنی برای هیچ کسی روا نیست که الله جل جلاله را به غیر ذات وصفات واسماء او بخواند وآن دعای که در مورد آن اجازه داده وبه آن امر شده است چیزی است که از قرآن کریم فهمیده می شود وآن کلام الله متعال است که می فرماید:(الله تعالی اسماء نیکویی دارد (مشهورترین اسمها در ابتدایی اکثرقرآنها چاپ شده است ) پس شما الله تعالی را با آن نامهای نیکو بخوانید.

تفسیرمعارف القرآن ج5 ص577 درتفسیراین آیه می فرماید پس معنی آیه چنین شد که تنها ذات او لایق حمد وثنا وتسبیح است وهم نجات از مصایب ومشکلات در رفع حاجات تنهاوتنها در قبضه وقدرت وشوکت اوست.

لذا او را به نیکو ترین وجه حمد وثنا بگویید وبرای رفع حاجات وگشایش مشکلات تنها او را بطلبید واز او استعانت بجویید. توحید در حدیث صحیح: نبی اکرم صلی الله علیه وسلم به حضرت عبدالله بن عباس رضی الله عنه فرمودند: اذا سئلت فأسأل الله واذا استعنت فاستعن بالله. [مشکوة] ای عبدالله هر وقتی چیزی را خواستی واحتیاج داشتی از الله جل جلاله بخواه وهر وقتی که کمک خواستی از الله جل جلاله کمک بخواه.

غير خدا در دو جهان هيچ نيست         هيچ مگو غير كه آن هيچ نيست

شیخ عبدالقادر جیلانی (رح) در فتوح الغیب ص181 در شرح این حدیث می فرمایند:برای هر مسلمان موحد لازم است که به هیچ کسی غیر از الله تعالی توکل نکند واز هیچ کسی غیر از الله متعال کمک وفریادرسی نخواهد ودر مورد هیچ کس اعتقاد نداشته باشد که او در نظام هستی کا ری را انجام می دهد وحالت را دگر گون می کند مگر الله متعال وبرای شخصی مسلمان موحد لازم است که سرمشق وآینه اعتقاد وعمل خود را طبق حدیث حضرت ابن عباس رضی الله عنه بنیان گذاری کند.

رسول اکرم صلی الله علیه وسلم به او فرمود:اذا سئلت فأسأل الله واذا استعنت فاستعن بالله. [مشکوة] آری این توحید است (فهذا هوالتوحید).

علامه ملا علی قاری (رح)  شارح کتاب مشکوة که همه علمای اهل سنت او را قبول دارند در شرح حدیث مذکور می نویسد: در تمام کارها به الله تعالی اعتماد کرده می شود واز غیر او کمک خواسته نمی شود زیرا که غیر از الله تعالی احدی بر دادن یا ندادن ورفع ضرر ورساندن فائده هیچ قدرتی ندارد وقدرت که به جای خود آنها مالک نفع وضرر برای خود نبوده وهیچ اختیاری به مرگ وزندگی وزنده شدن بعد از مرگ ندارد.

ازطریق آزری بیگانه باش

برمراد خود جهان نوتراش

دل به رنگ و بوی و کاخ مده

دل حریم اوست جز با او مده

[علامه اقبال لاهوری]