هر تړون که څه هم په ايجاب او قبول مُنْعَقِد کيږي خو د هر چا ايجاب او قبول ته اعتبار نه ورکول کيږي ، بلکي د هغه عاقد ايجاب او قبول ته اعتبار ورکول کيږي کوم چي د تړون اهليت او وړتيا ولري :
تړون کوونکي پر درو ډلو وېشل کيږي :

پوره اهليت والا.
نيمګړى اهليت والا.
اهليت نه لرونکي .

هغه کسان چي پوره او کامل اهليت لري هغوى هر ډول تړون کولاى سي .
هغه کسان چي د نيمګړي او ناقص اهليت څښتنان دي د هغوي ځيني تړونونه ځاى پر ځاى  صحيح کيږي ، ځيني يې د ولي پر اجازه موقوفه کيږي او ځيني نور يې بيا بيخي لغوه او باطليږي 
هغه کسان چي بيخي اهليت نه لري د هغوى هر نوع تړون نه صحيح کيږي .

اهليت نه لرونکي
هغه څوک چي عقل او تمييز نه لري هغه د هيڅ نوع تړون وړتيا او اهليت نه لري لکه ليونى او
غير مُمَيِّز  کوچنى .

ماخذ: فقه المبتدي، دریم ټوک- معاملات