نبوي سیرت (۱۱۳ برخه)

لیکنه: مولوي عنایت الله علمي / تعلیم الاسلام ویب پاڼه

دوولس نفره نقيبان

پسله هغه څخه چي بيعت پاى ته ورسېدى رسول الله صلی الله علیه وسلم  د دوى څخه وغوښتل چي د خپل منځ څخه دوولس نفره مشران وټاکي چي هغه به پر  خپل قوم نقيبان وي، يعني: د خپل قوم د طرفه د دغه بيعت د بندو، يا مادو د عملي کولو مسئوله او ضامنان دوى دي، ډير ژر او په دغه وخت کي دغه دوولس نفره وټاکل سوه چي (9) نفره يې د خزرج د قبيلې څخه وه او (3) نفره يې د أوس د قبيلې څخه وه او د دغو نقيبانو نومونه په دې ډول سره دي: هغه کسان چي د خزرج د قبيلې څخه وه:  

1 -   اسعد بن زُراره بن عدس.           

2 - سعد بن ربيع بن عمرو. 

3-  عبدالله بن رواحه بن ثعلبه.                     

4 - رافع بن مالک بن العجلان. 

5- البراء بن معرور بن صخر.             

6 - عبدالله بن عمرو بن حرام.

7 -  عُباده بن الصامت بن قيس.                

8    - سعد بن عباده بن دُلَيم.
9 – المُنذر بن عمرو بن خُنیس.

او هغه کسان چي د أوس د قبیلې څخه وه:

1 -  اُسيد بن حُضير بن سماک.                     

2   - سعد بن خَيثَمه بن الحارث.

3-  رفاعه بن عبدالمنذر بن زبير.

کوم وخت چي دغه مشران يا نقيبان و ټاکل سوه رسول الله صلی الله علیه وسلم  د هغو څخه د مشرانو او رئيسانو په صفت بل عهد واخستى او ورته وې فرمايل:  تاسي د خپل قوم داسي کفيلان او ضامنان ياست لکه حواريين چي د عيسْى بن مريم دپاره وه؟

او زه د خپل قوم کفيل او ضامن يم، هغو و ويل:  هـو.

ان شاءالله نور بیا....

ماخذ: د سرورِ کائنات صلی الله علیه وسلم ژوند

www.taleemulislam.net