تعلیم الاسلام ویب پاڼه

د ايمان له لوازمو څخه دا ده چې ته باید د قدر په خیر او شر راضي اووسې: 

الله تعالی فرمایي:

 وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿البقرة: ١٥٥﴾ 

موږ به ارومرو په وېره، خطر، لوږه، د سر او مال په تاوان او د عابداتو په خساره کې په اخته کولو پر تاسې ازمېښت کوو، ای پېغمبره! هغوکسانو ته زېری ورکړه چې په دې حالاتو کې صبر وکړي.

د قضاء او قدر په اړه موږ د عبدیت په مقام کې قرار لرو، د څه وړاندیزکولو حيثيت نه لرو، د هربنده په اړه ازمېښت د هغه د ایمان په اندازه وي.
په حديث شريف کې راغلي دي چې:

أشد الناس بلاء الأنبياء، ثم الصالحون.

سخت او درانه ازمېښتونه پر پېغمبرانو راغلي و، بيا پر نېکانو .

الله تعالی فرمایي:

فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ﴿الأحقاف: ٣٥﴾ 

اي پېغمبره صبر وکړه لکه چې اولو العزمو پېغمبرانو صبر کړی دی:

ماخذ: لاتحزن 

www.taleemulislam.net