مسأله اول: فضیلت روزه شوال

رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فرمودند:  مَنْ صَامَ رَمَضَانَ ثُمَّ أتْبَعَهُ سِتّاً مِنْ شَوَّالٍ ، كَانَ كَصِيَامِ الدَّهْرِ 
ترجمه: هر کسی ماه رمضان را روزه گرفته سپس شش روز در ماه شوال نیز روزه بگیرد، او ثواب روزۀ سراسر سال را به دست می آورد. (مسلم شریف: حدیث ۱۹۸۴ و ترمذی شریف: حدیث ۷۵۹)

و در حدیثی دیگر رسول الله ﷺ می فرماید:

مَنْ صَامَ رَمَضَانَ فَشَهْرٌ بِعَشَرَةِ أَشْهُرٍ، وَصِيَامُ سِتَّةِ أَيَّامٍ بَعْدَ الْفِطْرِ فَذَلِكَ تَمَامُ صِيَامِ السَّنَةِ
.ترجمه: هر کس رمضان را روزه بگیرد پس یک ماه به اندازه ی ده ماه ( درثواب) می باشد، و روزه  ی شش روز بعد از (عیدِ) فطر روزه ی یک سال را كامل مي كند. (مسند احمد)

مسأله دومُ: تقديم ششگانه شوال بر قضایی جایز است.........ولی اگر قضای فرض را شروع کند، آن بهتر تز مشغول شدن به نفل. و اگر کسی اول ششگانه شوال را گرفت باز قضائی را انجام داد، جایز است و فضیلت را در می یابد.

قضای رمضان فرصت فراخ دارد، ازین شوال گرفته تا ماه شعبان آینده همین سال.

ابن بطال در شرح بخاری می‌گوید: 
 "و أجمع أهل العلم على أن من قضى ما عليه من رمضان في شعبان بعده: أنه مؤدٍّ لفرضه غير مفرّط"
ترجمه: اهل علم اجماع کرده اند که اگر قضای رمضان را در ماه شعبان آینده همین سال بجا آورد، این فریضه را بدون افراط اداء کرده است. 

حضرت عائشةُ صدیقه رضی الله عنها می‌فرماید: 
(كان يكون عليّ الصوم من رمضان، فما أستطيع أن أقضيه إلا في شعبان) (البخاری)
ترجمه: بر من قضائی روزه رمضان می‌بود، بجز شعبان در دیگر ماه ها آن را قضائی آورده نمی‌توانستم.

مسئله سوم: روزۀ شش روز ماه شوال را بهتر است بعد از عيد فطر پیاپی گرفت، جهت مبادرت به عبادت و اگر بطور متفرقه جدا جدا گرفته شود، باز هم درست است؛ زیرا هدف روزه ای شش روز از ماه شوال است که بدست می‌آید.

حبیبی صالحی
اللَّهُمَّ احفَظْ بلادی افغانستان مِنَ الفتَنِ مَا ظهَرَ منْهَا ومَا بطَنَ، وأَدِمْ عَلَيها الأَمْنَ والأَمَانَ وَعلَى سَائِرِ بِلاَدِ الْمُسْلِمِينَ، وباركْ علی أهلِها، والمقيمين فيها، وأنزلْ عليهم الخيراتِ، واجعلهم من الشَّاكرين .