نویسنده:محمد محب
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُو [آل عمران : 103] وهمگی به رسیمان خدا] قران ،اسلام وهر گونه وسیله وحد ت چنگ زنید ، و پراکنده نشوید. (ترجمه آیه ۱۰۳ سوره آل عمران ) این خطابی است از طرف خداوند سبحانه وتعالي به امت اسلامی که باید با هم متحد و هم صدابا شند، و از تفرقه و چند دستگی به شدت بپرهیزند.
نکته ای که می خواهیم در اینجا به آن اشاره های داشته باشیم، این است که بعضی ها فکر می کنند مرا د از« وحدت» وحدت ویکپارچگی با بیگانگان و دشمنان دین است، در حالی که در ابتدای آیه ، فرموده است (یا ایهاالذین آمنو ) یعنی مومنان را خطاب قرار داده که خود تان وحدت داشته باشید و از هم فاصله نگیرید، نه اینکه با مخالفان و دشمنان دین یکی شوید و با هم در یک خط حرکت کنید. پس این آیه مسلمانان را فرا می خواند که از مطرح کردن احزاب و گروه های خود بپرهیزید،همگی به خاطر اینکه مسلمان و پیرو سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم هستید، دست اتحاد وبرادری را به هم بدهید و در برابر دشمنان خداو رسول و اصحاب ، مردانه ایستادگی کنید.
دشمنان اسلام برای از پا درآوردن و ضعيف كردن مسلمانان، به این نتیجه رسیده اندکه در میان خود مسلمانان گروه ها واحزاب ودسته های را ایجاد کنند، سپس این ها را به جان هم بیندازند و با مطرح کردن مسائلی که سبب اختلاف میان این احزاب و گروه ها شود، تابتواند آنها را از هم جدا نمایند.
پس این گروه ها و حزب ها و جدائی ها، نقشه های استعمار واستکبار است، اما آه ! و صد آه !دریغا ! که ما مسلمانان بازیگران نقشه هایی شده ایم که دشمنان دین برای مان مشخص کرده اند. بر سر امت اسلامی چه آمده است؟ کجاست آن امت واحده که در هر عصری می توانست لرزه بر اندام جباران و زور گویان زمان بیندازد و آنان را از پای در آورد؟ کجاست آن امت واحده و آن خیر الامم که خداوند آنها را برای نجات بشریت مبعوث گردانيد؟ آیا مسلمانان امروزی را می توان جزء آن امت دانست؟ آیا مسلمانان عصر ما با این نوع کارهای شان بیشترین ضربات را بر پیکره امت اسلامی وارد نمی آورند؟ بسیار درد آور و تأ سف بار است در عصری که دشمنان شبانه روز برای از بین بردن مسلمانان برنامه ریزی می کنند، این جمع اندک مسلمانان نیز به جان هم افتاده اند.
چقدر درد آور است که به جای ترغیب و تشویق وآماده کردن جوانان برای جهاد وشهادت در راه الله، آنان را به اختلافات ونظریات گوناگون مشغول می نمایند و این را پیشرفت و ترقی و تبادله افکار و اندیشه می دانند!
اندکی با انصاف و به دور از هرگونه تعصبی بیاندیشیم و بنگریم،آیا در این وضعیت کنونی، زمان آن است که خود را مشغول اختلافاتی نمائیم که هیچ سود ونفعی برای مان در بر ندارد!
بسیاری از گروه ها و احزاب اسلامی که با هم درگیرند بی آنکه متوجه حربه ها و دسیسه های دشمنان باشند که از این نوع اختلاف و جدایی چه استفاده های می نمایند و چقدر خوشحالند که مسلمانان این گونه از هم گسسته اند و هر کدام فقط به حزب و گروه خود می اندیشند. نگارنده به عنوان یکی از جوانان امت رسول الله صلی الله علیه وسلم از تمامی مسلمانان آگاه ، به هر گروه و حزبی وابسته و علاقمند هستند، عاجزانه در خواست می نماید که از مطرح نمودن اختلافات به شدت بپرهیزندو با حفظ عقاید و اندیشه های خویش، در کنار دیگر برادران مسلمانشان در یک صف قرار گیرند تا از این بیشتر ،دشمن بر پیکره جامعه اسلامی ضربه وارد نکند و بیشتر از این قلب رسول الله صلی علیه و سلم ناراحت و غمگین نشود.