لیکنه : حضرت مولانا اشرف علي تهانوي (رح) / تعلیم الاسلام ویب پاڼه 

(۱)له علمه بي برخي کيدل.

( ۲ ) درزق کموالي .

(۳) دا لله (جل جلاله) له یادولوغافله کيدل چي په یادسره يي زړونه ډاډ ترلاسه کوي .

(۴) دنيکو خلكوله خبرو او مشورو څخه ليري کيدل. 

(۵) په زیاتره کارونوکي ستونزي پیداکيدل.

(۶) دپاک زړه له لاسه ورکول.

(۷) دیدن کمزوري کيدل .

(۸) دعمرکمیدل.

(۹) دتوبي ایستلو نعمت له لاسه ورکول.

(۱۰) د الله (جل جلاله) په وړاندي شرمیدل کیدل.

(۱۱) نورو خلکوته دزیان رسولوله امله پري دخلكوبدویل. 

(۱۲) دعقل او ذهن کمزوری کیدل .

(۱۳) دشک او شبهاتوزیاتېدل .

(۱۴) دملائكوله دعاووبي برخي كيدل.

(۱۵) شرم اوغيرت له لاسه ورکول.

(۱۶)له زړه څخه دالله تعالی دلويي وتل .

(۱۷) دنعمتونوکمیدل .

(۱۸) دغمونو او ستونزو زیاتیدل .

(۱۹) پر انسان دشيطان زورورکيدل.

(۲۰) زړه پریشانه او لالهانده کیدل.

(۲۱) دمرگ پروخت کي دکلمي ویلو څخه بي برخي کیدل.

(۲۲) دخدای تعالی له رحمت څخه ناهیلي کیدل او له امله يي له توبي پرته له دونيا څخه څخه تلل.

ماخذ :غوره ویناوي
www.taleemulislam.net