لیکنه او څېړنه: عبدالغفار جُبیر/ تعلیم الاسلام ویب پاڼه 

موسیقي په اسلام او ساینس کي

(۱۸)

د موسیقۍ د حُرمت په هکله (۳۸) مبارک حدیثونه

۱۷: حدیث: 
عن ابی هریرة رضی الله عنه ان النبی ﷺ قال: استماع الملاهی معصیة والجلوس علیها فسق والتلذذ بها کفر. (نیل الاوطار.)

ژباړه: حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت کوي چي رسول الله ﷺ و فرمایل چي غزل ویل او غزل اورېدل ګناه ده، په داسی غونډه کي کښیناستل فسق دی او پر دې خوند اخیستل کفر دی.

۱۸: حدیث:
عن عمر رضی الله عنه مرفوعاً قال قال رسول الله ﷺ (کسب المغنی والمغنیة حرام) و کذا رواه الطبرانی (ثمن القینة سحت و غناؤها حرام) رواه الطبرانی و نیل الاوطار

ژباړه: حضرت عمر رضی الله عنه روایت کوي چي رسول الله ﷺ  و فرمایل: غزل ویونکي چي څه ولاسته راوړي (پیسې او نور) دا حرام دي او غزل ئې هم حرام دی.

۱۹: حدیث:
عن انس بن مالک مرفوعاً: الغناء واللهو ینبتان النفاق فی القلب کما ینبت الماء العشب. 

اورده ابن حجر فی الفوائد الملتقطة من مسند الفردوس للدیلمی (۴۳۱۹)، رواه البیهقی، و هکذ روی عن ابی هریرة مرفوعا (رواه ابن الصواف فی فوائد (۱۳۳) و رواه ابن عدی فی الکامل فی ترجمة عبدالرحمن بن عبدالله العمری (۱۱۰۷) و عبدالله ابن مسعود، وفی ابوداؤد (۴۹۲۷): الغناء ینبت النفاق فی القلب.

ژباړه: حضرت انس بن مالک  رضی الله عنه روایت کوي چي رسول الله ﷺ وفرمایل: په تحقیق سره موسیقي په زړۀ کي ریا او منافقت داسی پیداکوي لکه کښت چي په ابو غټیږي.

۲۰: حدیث:
عن علی بن ابی طالب مرفوعا: من مات وله قینة فلا تصلوا علیه. (رواه حاکم،)

ژباړه: حضرت علی کرم الله وجهه وايي چي رسول الله ﷺ وفرمایل: هر هغه څوک چي مړ شي او دی غزلچي ښځه ولري، نو دده جنازه مه کوئ. 

همداسي ام المؤمنین حضرت عائشه صدیقه رضی الله عنها وايي: من مات و عنده جاریة مغنیة فلا تصلوا علیه. رواه ابن حزم فی المحلی (مسألة: ۱۵۶۶)

ژباړه: که څوک مړ سو او داسي مينځه یې درلوده چي هغې غزل ویل نو تاسي لمونځ مه ورکوئ. 

۲۱: حدیث:

عن صفوان بن امیة قال: کنا عند رسول الله ﷺ فجاء عمرو بن قرة فقال: یا رسول الله ﷺ ان الله قد کتب علی الشقوة فما أراني ارزق الا من دفی بکفی فأذن لي فی الغناء فی غیر فاحشة فقال رسول الله ﷺ لا آذن لک و لا کرامة و لانعمة عین کذبت ای عدو الله لقد رزقک الله طیبا حلالا فاخترت ما حرم الله علیک من رزقه مکان ما أحل الله لک من حلاله …

رواه ابن ماجه فی سننه (۲۶۱۳) والمخلص فی المخلصات (۱۵۰۰) والطبرانی فی مسند الشامیین (۳۶۳۷) وفی معجم الکبیر (۷۳۴۲) و ابن الاعرابی فی معجمه (۱۴۴۸) والترمذی الحکیم فی المنهیات: ص: ۱۷۶، و ابونعیم فی معرفة الصحابة (۵۱۳۲) و ابن عدی فی الکامل فی ترجمة یحیی بن العلاء الرازی (۲۱۰۴)

 صفوان بن امیه(رض) وايي چي عمروبن قره و نبی کریم ﷺ ته وویل چي زه ډېر بدبخته یم، زه خپل رزق یواځی په ډول وهلو کي وینم او په بل شي کي ئې نه وینم، نو ته اجازه راکه چي غزل د ډول سره ووایم؛ او ځینې غزل داسي دي چي بد اخلاقي ختموي، نو رسول الله ﷺ ورته وفرمایل:

زه و تاته اجازه نه درکوم، دا کوم شی چي ته وايي (ډول وهل) په دې کي هیڅ ښېګڼه نشته؛ ای د الله ﷻ دوښمنه! ته درواغ وايې!، په تحقیق سره الله جل جلاله ستا لپاره حلال رزق ټاکلی دی او تا هغه څه انتخاب کړي دي کوم چي ستا لپاره حرام دي د حلال رزق پر ځای کوم ستا لپاره ټاکلی دئ.

نور بیا...

www.taleemulislam.net