رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايلي دي:
قال الله يا ابن آدم إنك ما دعوتني ورجوتني غفرت لك على ما كان فيك ولا أبالي يا ابن آدم لو بلغت ذنوبك عنان السماء ثم استغفرتني غفرت لك ولا أبالي يا ابن آدم إنك لو أتيتني بقراب الأرض خطايا ثم لقيتني لا تشرك بي شيئا لأتيك بقرابها مغفرة (ترمذي)
(الله تعالی فرمايي: اې د آدم زویه! ته چي هر څومره ما را بولې، او ما ته امید لرې، زه به ستا د عاجزۍ، دعاء او امید په اندازه بخښنه درته وکړم، او زه یې هیڅ پروا نه کوم، اې د آدم زویه! که چېري ستا ګناهونه تر آسمانه ورسېږي، خو بیا زما څخه بخښنه وغواړې، زه به بخښنه درته وکړم، او زه یې هیڅ پروا نه کوم، اې د آدم زویه! که چېري ته ما ته د مځکي په اندازه له ګناهونو سره راسې، او زما سره ملاقات وکړې، خو زما سره دي هیڅ شی نه وي شریک کړی، نو زه به په همدې اندازه بخښنه ورته وکړم).
همدا مبارک حدیث: